Vooraleer we iets over het sacrament van de verzoening vertellen, moeten we toch eerst onder de aandacht brengen dat het doopsel het eerste en voornaamste sacrament van zondevergeving is.
Bij ons doopsel worden onze zonden, letterlijk, weggewassen. Ons doopsel betekent de dood aan de zonde, en verwezenlijkt die ook. Want, in het doopsel hebben wij deel aan sterven en verrijzen van Jezus Christus. We worden ondergedompeld (sterven) in het water en verrijzen eruit als de “nieuwe” mens. We worden in het doopsel herboren en krijgen zo toegang tot het eeuwig leven na de dood.

De zonde waarover sprake is in het doopsel is de erfzonde en de persoonlijke zonden die we eventueel voorafgaand aan ons doopsel zouden hebben gedaan. Maar uiteraard blijft het zo dat wij ook na ons doopsel tot zondigen in staat blijven. Het witte kleed van ons doopsel wordt als het ware telkens weer door nieuwe zonden bevuild.

Het is over deze zonden, de zonden na ons doopsel, dat wij geoordeeld zullen worden na onze dood. God zal ons oordelen over al onze goede daden om ze te lonen, en over al onze kwade om ze te straffen.
Het is ook voor deze zonden dat wij vergeving en verzoening met God kunnen bekomen doorheen het sacrament van verzoening. De macht tot zondevergeving …..
Als Zoon van God beschikte Jezus over de macht tot zondevergeving. Dat lees je bijvoorbeeld heel duidelijk in het evangelie over de lamme (Matteüs 9,1-8):
Opdat ge zult weten dat de Mensenzoon macht heeft op aarde zonden te vergeven – en nu sprak hij tot de lamme-: Sta op, neem uw bed en ga naar huis.
De macht tot zondevergeving is door Jezus overgedragen aan zijn apostelen en hun opvolgers, de bisschoppen. Ook dat kunnen we lezen in het Nieuwe Testament: Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn zij ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden. (Joh. 20,23)
Voorbereiding op de biecht: het gewetensonderzoek
Het is altijd best om goed voorbereid het sacrament van de verzoening te ontvangen. Deze voorbereiding kan thuis gebeuren of in de kerk.
Je begint best met de aanroeping van de H. Geest opdat Hij je een helder inzicht zou geven in wat verkeerd en zondig was in je leven:
“Moge de genade van de heilige Geest mijn hart verlichten opdat ik vrijmoedig mijn zonden zou kunnen belijden en de barmhartigheid van God moge ondervinden”.
Vervolgens besteed je enige tijd aan het onderzoek van je geweten. Je gaat wat je sinds je vorige biecht eventueel verkeerd hebt gedaan; waar je in je levenswandel, in je woord en gedachte, tegen God en zijn geboden hebt gezondigd. Als je niet weet hoe je daaraan moet beginnen, dan kan je eventueel enkele hulpmiddelen hanteren:
je kan eventueel een vragenlijst hanteren.
je kan de tien geboden gebruiken als gids.
het kan ook een hulp zijn om je zondenbelijdenis schriftelijk voor te bereiden.
Het verloop van de biecht.
Het verloop van het sacrament kan je structureren aan de hand van drie ‘kapstokken’: belijdenis, berouw, boete. Ofwel de drie B’s van de Biecht.
Belijdenis
De belijdenis van de zonde tegenover een priester is een wezenlijk onderdeel van de biecht. Berouw is niet voldoende omdat de macht tot vergeving van de zonden gegeven is aan de bedienaren van het sacrament.
De Katechismus van de katholieke kerk zegt:”De boetelingen moeten in de biecht alle doodzonden opsommen waarvan zij zich na een zorgvuldig gewetensonderzoek bewust zijn, zelfs wanneer deze zeer verborgen zijn …”

Je moet niet, maar mag, de dagelijkse zonden toevoegen aan je belijdenis. De Kerk vraagt je zonden te belijden naar naam en getal. Dus zeggen dat je gezondigd hebt tegen de naastenliefde is niet genoeg, je moet zeggen op welke manier en hoeveel maal. Maak eventueel gebruik van je schriftelijke voorbereiding.
Het is belangrijk veel zorg te besteden aan de belijdenis van je zonden. De ervaring van de barmhartigheid van de Vader is groter als je met zorg biecht. Spreek tegen de priester als tegen Jezus, de priester zit daar voor je in Zijn persoon.
Berouw
De vergeving van de zonden is een uitzonderlijke daad van liefde vanwege God. Wij, die ons hebben verwijderd van Hem, krijgen de kans om terug te keren naar Zijn liefde. Het moet wél een daad zijn van onszelf uit. Enkel de heilige Geest helpt ons aan te zetten tot berouw.
Berouw is de inwendige pijn omwille de zonde die men bedreven heeft en de afschuw ervan en het voornemen voortaan niet meer te zondigen.
We kunnen meerdere vormen van berouw onderscheiden:
Een eerste vorm – de meest volmaakte – is het berouw uit liefde. D.w.z. het berouw dat voort komt uit de liefde tot God. In het licht van Gods liefde erken ik mijn zonden en wordt ik aangezet tot volmaakt berouw.

“Verdriet uit liefde, omdat Hij goed is, omdat Hij je vriend is, die voor jou Zijn leven gaf. Omdat al het goede dat je hebt van Hem is. Omdat je Hem zo dikwijls beledigd hebt… Omdat Hij je heeft vergeven… Hij!… jou! Huil, mijn kind, huil van verdriet en liefde tegelijk.”
B. Josemaria Escriva, De weg, 436

Er is nog een 2e vorm van berouw: berouw uit vrees. We tonen dan berouw uit vrees voor de rechtvaardige straf die we door onze zonden hebben verdiend. Deze vorm is niet zo volmaakt maar is toch nog steeds gericht op God.

Een 3e vorm van berouw is het berouw uit hoogmoed. Deze vorm is ver van volmaakt omdat ze gericht is op de persoon zelf.

Om uitdrukking te geven aan je berouw kan je eventueel dit gebed gebruiken (de akte van berouw):

Heer, mijn God, ik heb echt berouw.
Ik betreur dat ik kwaad heb gedaan
en het goede heb nagelaten.
Door mijn zonden heb ik U beledigd
die mijn hoogste goed zijt, en alle liefde waardig.
Het is mijn vaste voornemen
mij, met de hulp van de genade,
te bekeren, niet meer te zondigen
en te vermijden wat tot zonde kan leiden.
Heer, wees mij genadig omwille van het lijden
van onze Verlosser, Jezus Christus.

Of:

Heer, Jezus Christus, Zoon van de levende God, wees mij, zondaar, genadig.

Boete en penitentie

Na je zondebelijdenis en je uiting van berouw kan de priester je in enkele bewoordingen toespreken. Daarin kan hij je troosten en bemoedigen, je raad geven en geestelijke steun verlenen.
De priester zal je ook een penitentie opleggen. Door het doen van boete zetten we een eerste stap terug op de goede weg. Voer de penitentie zo snel mogelijk uit. Dit kan een gebed zijn of een bepaalde handeling, dat hangt een beetje van de situatie af.

Het ontvangen van het sacrament van de verzoening wordt afgerond met de zending:

Uw zonden zijn u vergeven,
ga in vrede
en de vreugde van de Heer.

De vruchten van het sacrament van de verzoening.

Welke zijn de uitwerkingen van het sacrament van de verzoening?

de verzoening met God waardoor we terug de genade terugkrijgen;

de verzoening met de kerk;

de kwijtschelding van de eeuwige straffen opgelopen door de doodzonden;

vrede en rust van het geweten en geestelijke troost;

groei van de geestelijke krachten voor de christelijke strijd.

De individuele en volledige biecht van de zware zonden is de enige manier om zich met God en Zijn kerk te verzoenen.
http://www.jongerlo.org/

De Katholieke Kerk kent al sinds de eerste jaren van het Christendom vele martelaren. Martelaar (van het griekse woord martus = getuige) was de bijzondere eretitel voor degenen die gedurende de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk hun trouw aan het christelijke geloof met de dood moest bekopen. Deze martelaren werden oorspronkelijk in een gezamenlijke herdenking van alle martelaren vereerd, maar Gregorius III veranderde in 732 het martelarenfeest in Allerheiligen. Niet alleen martelaren, maar ook heiligen, dit zijn gelovigen die door hun leven een bijzonder getuigenis hebben afgelegd van hun geloof in Christus, worden dan herdacht.
In 844 werd de oorspronkelijke datum (van 13 mei) veranderd in 1 november (begindag van de winterperiode volgens de regel van Benedictus) en werd het een herdenking van alle heiligen – benoemden en onbenoemden – die geen eigen feestdag of gedachtenis hebben.

Op dinsdag 28 oktober ging de geplande gardiaansvergadering in Meersel-Dreef door onder een lichtjes andere formule. br. Gust zegende het vernieuwde kapucijnenhuis in en dit in aanwezigheid van de gardiaans en nog heel wat andere medebroeders uit onze provinciefraterniteit. Enkele jaren geleden werd dit plan al opgevat door het vorig bestuur; want de jongerenwerking van ‘De Elegast’ had het gebouw verlaten en leegstand voor een francsicaans huis is ‘not done’. Daarom besloten we om het leegstaand gebouw in de mate van het mogelijke te renoveren en hier en daar uit te breiden. De oudere gebouwen zijn daarom niet afgeschreven. Deels blijven ze gebruikt voor woonruimte, maar met deze uitbreiding komt er ruimte om een educatief-memoriale afdeling in onder te brengen. Over onze kapucijnenspiritualiteit valt veel te zeggen en door te geven; door het oudste deel deze educatieve-memoriale functie te geven krijgt deze gedachte veel wind in de zeilen. Het zal wel duidelijk zijn dat Meersel-Dreef voor ons kapucijnen een belangrijke plaats is en dat we daarin gepast willen investeren. De vele bedevaarders en medebroeders gaan er deugd van hebben. De namiddag werd afgesloten door een broederlijke koffietafel.
br. Kenny

In de avondviering van 25 oktober 2014 te Loker, spraken opnieuw 5 jonge mensen hun engagementsbelofte uit geïnspireerd op de regel van de OFS (Orde van de Franciscaanse Seculieren)
Arne Vroman, Joris Verdonck, Rene Decrock, Jonas Blockx mogen zich vanaf nu een Franciscaans broeder noemen en Sharon Boussery een Franciscaanse zuster. Het thema van de viering was: “ik heb het van die ogen…” en tijdens de viering werd het duidelijk dat het over de ogen van het San Damianokruis ging die Franciscus zo aanspraken dat hij niet anders kon dan zijn leven een wending geven.
Youfraleden beloven in hun engagementsviering dat ze, door een Franciscaanse levenswijze uit te proberen, de poging doen om oog en oor te hebben en de handen uit de mouwen te steken voor de medemens die hun hulp nodig heeft en hun pad kruist, en ze beloven om opbouwend aanwezig te zijn in onze kerk. Ze beloven van elkaar met regelmaat te ontmoeten en Franciscaanse vorming te ontvangen.
We deden ons best om vanuit de viering een vuurwerk van vreugde te ontsteken. Buiten een knorpot die het allemaal maar show vond, mochten we bij de mensen een groot meevieren gewaarworden. De betrokkenheid van heel veel jonge en minder jonge mensen op hen die hun engagement uitspraken was heel groot.
En de vreugde van christelijk gelovig te mogen zijn en dit samen te mogen vieren deed het kerkgebouw bijna uit zijn fundamenten springen.
Br. Pieter Pecceu, de nationaal minister nam hun engagementsbelofte af en aanvaarde hen in de broederschap. br. Kenny Brack, de nationaal geestelijke assistent van de orde, legde hen de handen op en zalfde hen met het heilig Chrisma opdat ze Gods Geest heel sterk mochten voelen in zichzelf.
De receptie in Rivo Torto nadien was een dankbare afronding van de mooie avond.

Pr. Igor De Bliquy wordt Franciscaans priester

Priester Igor De Bliquy mag voortaan OFS achter zijn naam zetten. Priester Igor is sinds november 2013 pastoor in het West vlaamse Heuvelland-West, een parochiefederatie waarvan iedere handdruk lezer het allang weet…., inderdaad, een parochiefederatie die intenser Franciscaans is dan deze, die is er volgens ons niet binnen onze bisdommen. De Franciscaanse spiritualiteit vormt ontegensprekelijk de onderstroom van veel beslissingen, ideeën, vieringen, vorming, enz…
In de engagementsviering van Youfra, op 25 oktober ll. sprak Igor zijn geloften uit in de handen van br. Jan De Vleeshouwer ofm-cap. Voordat hij dit deed werd Igor omringt door alle IPT leden, de jongeren van de Heuvellandse en Poperingse jongerenwerking, de Youfraleden van Heuvelland en van Antwerpen; ze legden zegenend hun handen op zijn schouder of zongen “zegen Heer, deze priester voor uw aanschijn”… en maakten daarbij het gekend zegenend en wuivend gebaar, dat uit Brazilië naar Loker overwaaide.
Voor Igor is deze stap een diepreligieuze stap naar de Franciscaanse familie toe; een familie die hem allang boeit en religieuze voeding geeft.
Igor werd opgenomen en aanvaard in een personele status van een groeiende priesterfraterniteit en zal vanzelfsprekend verder blijven aansluiten bij het Franciscaans vormingsprogramma dat al loopt in Loker.
Wij wensen onze broeder Igor veel geluk toe!

Deze avond ROEPINGENWAKE “roeping in veelvoud” in onze kerk. Bedankt aan Rita om het voorgaan in de viering, aan Kamil (het toffe broertje van Patryk) om misdienaar te zijn en Anna om mee muziek te maken en de mensen aan het zingen te krijgen. Laten we bidden dat de boodschap van roeping in veelvoud zich in veelvoud verspreid…